روز صادرات
بيست و نهم مهرماه روز ملی صادرات شناخته و معرفي شده است. تعيين يك روز از روزهاي سال براي صادرات ضمن ترويج فرهنگ صادرات در ميان توده مردم، تقدير از سربازان و ايثارگران جبهه اقتصادي، فرصتي براي تبادل افكار، شناخت گيرها و تنگناها و بررسي راهكارهايي براي رسيدن به هدف والاي جهش صادرات ميباشد.روز ملی صادرات ميبايست سمبلي براي ارج نهادن به تلاشهاي انجام شده از سوي صادركنندگان براي نفوذ و حضور در بازارهاي جهاني و زمينهاي براي گفتوگوي رودررو باشد. در غير اين صورت جامعه از تعقلگرايي دور ميماند و فقط در عرصه تقديرگرايي باقي خواهد ماند و تغيير و تحول كه لازمه توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور است، هرگز به وقوع نخواهد پيوست.
در همين حال، توجه به يك نكته ديگر در عرصه مديريتي كشور ضروري است و آن سه مرحله برنامه است. يعني برنامهريزي، اجرا و نظارت. مرحله برنامهريزي بدون تشكيل و فعال شدن ستادهاي برخورد عقايد و فكرسازي، نميتواند كارآيي و قابليت اجرا داشته باشد. زيرا همواره شركتها، مؤسسات و سازمانها با دو عامل دروني و بيروني تاثيرگذار روبهرو ميباشند. عوامل دروني يا درونسيستمي چنانچه برنامههاي خود را بدون بررسي و تجزيه و تحليل منطقي از عوامل بيروني انجام دهد، به موفقيت دست نخواهد يافت.در مرحله اجرا، بسيج تمامي امكانات و بهرهوري بهينه از آنها ضروري است و در همين حال نظارت در حين اجرا و پس از اجرا ميتواند شناسايي دقيق موانع و مشكلات و راهكاريابي براي مقابله با آنها را تسهيل نمايد.بايد به اين نكته توجه داشت كه اگر توسعه پايدار اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي هدف اصلي آحاد مردم و مسؤولان كشور است كه ميتواند رشد و تعالي جامعه، رفاه عمومي و امنيت خاطر همگان را تامين كند، بايد به اين فرهنگ و باور عمومي در تمام آحاد مردم رخنه كند كه براي دستيابي به اين هدف ارزشمند و تعاليبخش، همه بايد فكر كنند و ايدهها و افكار خود را بروز دهند تا از برخورد عقايد، امكان دستيابي به ايدههاي برتر و متحول فراهم شود.
توسعه پايدار، آرماني ارزشمند براي تمام ملتها با هر نوع تفكر و جهانبيني است و دين مقدس اسلام نيز همواره بر آن تاكيد دارد. اگر مسلمان واقعي هستيم، بايد بپذيريم كه تفكر، عبادت است. دانشجويي و دانشخواهي وظيفه هر مسلمان است و شايستهسالاري پيام عاشوراي حسيني است.روز ملي صادرات تنها دستمايهاي براي تفكر در اين زمينه، برخورد عقايد و فكرسازي براي رسيدن به جهش صادراتي است. از اين رو لازم است كه در ايجاد و تقويت تشكلهاي صادراتي، گفتوگوي بيپرده و صحيح و يافتن افكار متعاليتر براي سرعت بخشيدن به حركت صادرات، تلاش مضاعفي از سوي مسؤولان كشور و نيز دستاندركاران صادرات صورت پذيرد تا با مشاركت، همفكري و همدلي راهكارهاي منطقي و قابل اجرا شناسايي شود. آنگاه ميتوان به برنامهريزيها، اجراي شايسته برنامهها و دستيابي به اهداف اميدوار بود.