اسفند
اسفند را هیچ وقت این مدلی دوست نداشتم .
نه اون زمانی که مردم در حال و هوای خرید شب عید بودند و نه این هول و ولا و تکاپویی که کرونا ویروس به جان آدم ها انداخته و دنبال ماسک و الکل و ژل ضدعفونی کننده و دستکش و خالی کردن طبقات فروشگاههای مواد غذایی و بهداشتی و پر کردن انبارهای منازلشان هستند از ترس قحطی و گرسنگی و ....!!!
ما آدمها توی اسفند بیشتر از هر وقت دیگری خسته‌ایم اما نمی دانم چرا به جای اینکه نفسی تازه کنیم، سرعت‌مان را بیشتر و بیشتر می‌کنیم تا هر طور شده مثل قهرمان دوی ماراتن، از خط پایان این ماه عجیب و غریب بگذریم!
ولی ....
اسفند را باید نشست
باید خستگی در کرد
اسفند را باید زندگی کرد....
فارغ از همه غمها و غصه ها و دلواپسی ها و نداری هایش
باید آرام و بی هیچ دغدغه ای لم داد
باید چای تازه دم در استکان کمر باریک شاه عباسی با نعلبکی ریخت
شمعی روشن کرد
و تاری نواخت ، حتی با داشتن کرونا ویروس!!!
یازده ماه تمام، دردها، رنج‌ها و حتی خوشی‌ها را به جان خریدن که الکی نیست، هست؟!....
چطور می‌شود با حجم این خاطرات و دلتنگی‌هایی که روی دلم آدم سنگینی می‌کنند، مغازه‌ها را گشت یا دنبال ماسک و دستکش و الکل دوید !!!...
اسفند را نباید دوید
اسفند را باید با کفش‌های کتانیِ طبی و نرم ، قدم زد!
اسفند را باید فهمید و درک کرد و لذت برد , با همه دل نگرانیهایش...
آخر حیف نیست بوی شکوفه های بهاری و صدای قدمهای بهار را بشنوی و در هول و ولا باشی ؟ ...
اسفندتان خجسته و مبارک
ایامتان آرام ...
#دکتر_علی_ناجی
چاپ 
ارسال به دوست
