دبیرستان پسرانه فرزانگان پویا(دوره دوم)

چاپ

ارسال به دوست

ﻣﻬﻤﺎﻥ

ﻣﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﭘﺪﺭﺵ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ . ﺍﺯ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﺩﺭ
ﺁﻥ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ :
‏«ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ؟ ‏»
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ‏« ﻣﺎ ﺷﺨﺺ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ؛ ﺧﻮﺩﻡ
ﻧﻤﺎﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ‏» .
ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ : ‏« ﺧﻮﺏ ﻟﻄﻒ ﮐﻦ ﻧﻤﺎﺯ ﭘﺪﺭ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺍﻥ «!
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯼ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ :
‏« ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ «!
ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﻧﻤﺎﺯﯼ ﺑﻮﺩ؟
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﺑﻬﺘﺮﺍﺯﺍﯾﻦ ﺑﻠﺪ ﻧﺒﻮﺩﻡ
ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﺎﭼﺎﺭﯼ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ.
ﺷﺐ ﻫﻨﮕﺎﻡ، ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺅﯾﺎ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺭﺩ .
ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ‏«ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺍﯼ؟‏»
ﭘﺪﺭﺵ ﮔﻔﺖ: ‏« ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﺩﻋﺎﯼ ﺁﻥ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ «!
ﻣﺮﺩ، ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ
ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻨﺎﺯﮤ ﭘﺪﺭﺵ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﭼﻪ ﺩﻋﺎﯾﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ؟
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ‏« ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ،
ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺘﻢ : ‏« ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ، ﺍﻣﺸﺐ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ، ﯾﮏ
ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺮﺍﯾﺶ
ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ . ﺣﺎﻻ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ، ﺍﻣﺸﺐ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺗﻮﺳﺖ . ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺗﻮ ﺑﺎ
ﺍﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ ‏»
ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍﯼ ﺁﻥ ﭼﻮﭘﺎﻥ ...
ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻋﺎﯼ ﯾﮏ ﺩﻝ ﺻﺎﻑ،ﺍﺯﺻﺪﻧﻤﺎﺯ ﯾﮏ ﺩﻝ ﭘﺮﺁﺷﻮﺏ ﺑﻬﺘﺮﺍ
ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺒﯿﻨﺪ،
ﺁﺭﺯﻭ ﮐﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﺍﺯ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮ !
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﺯ ﻧﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﻩ ﺩﺍﺭﯼ
،ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ ...
ﺍﺯ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻧﮕﻮ !..
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺎ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪﯼ ﺗﻮ،
ﺁﻧﺮﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮﺩ ...
ﺍﺯ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻧﮕﻮ !
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺒﯿﻨﺪ ...
ﺍﺯ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻧﮕﻮ !
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺗﻮ ﺑﭙﺬﯾﺮﺩ ...
ﺍﺯ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻧﮕﻮ !
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ،
ﺍﺯ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺁﻥ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮﺩ ...
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺗﻮ،
ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ بشناسند.